23 NİSAN

Türk milleti, Osmanlının yıkıntısından doğdu. Osmanlı, millet değildi, ümmetti. Ümmetin millete dönüşmesi Cumhuriyet Devrimiyle gerçekleşti.

Milli bayramlarımız, millet olma yolunda aldığımız yolun kilometre taşlarıdır.

Milli mücadele meşalesi 19 Mayıs 1919’da M.Kemal tarafından Samsun’da yakılmıştı. Osmanlı esirdi, ülke işgal altındaydı. 1920 yılının 23 Nisan’ında bu kez ikinci bir adım atıldı. Ankara’da ilk millet meclisi kuruldu. Bu şekilde Kurtuluş Savaşımız merkezi bir siyasi otoriteye/öndere sahip oldu. Kurtuluş savaşımız boyunca elde edilen her zafer, milli bayramlar olarak tarihimizdeki yerini aldı.

Bugün kutladığımız Milli Egemenlik ve Çocuk Bayramı, millet olma yolunda atılan adımlardan belki de en önemlisidir.

23 Nisan’ın aynı zamanda Çocuk Bayramı olmasının nedeni, şehit çocuklarının himayesi için devletin organize bir girişimiyle bağlantılıdır.

23 Nisan, Kurtuluş Savaşı yıllarında da kutlanıyordu.

TBMM’ndeki 23 Nisan Bayramı resepsiyonunun şehitler gerekçe gösterilerek iptal edilmesi anlaşılabilir bir karar değildir. Şehit çocuklarına adanan bir bayramın şehitler gerekçe gösterilerek iptal edilmesi büyük bir çelişkidir.

Diğer milli bayramları da kapsayan bu tutum, cumhuriyetin ruhuyla da çelişmektedir.

Bayramlara sahip çıkmak, cumhuriyete sahip çıkmakla eş anlamlıdır. Bunun tersi de aynı kapıya çıkar !

Kabul edelim veya etmeyelim, 100 yıla yakın bir zamandır dimdik ayakta duran Türkiye Cumhuriyetinin temeli 23 Nisan’da atılmıştı.

Bu büyük bayramı bu bilinçle ve coşkuyla kutluyoruz.