Kaçak Ocaklar

Kaçak ocaklar ve kömür kaçakçılığı Zonguldak’ın kanayan yarasıdır.

Ama, kronikleşmiş bir yaradır. Öldürmez, ama ondurmaz da !

Kaçak ocaklar öylesine gündemden düşmüştür ki, bir beyzade, evinin bahçesini genişletmek için üç ağaç kesse, gazetelerde haber olur. Ama, kömür kaçakçılığı ya da devletin soyulması haber değildir ! Tabii, iktidarı-muhalefeti ile siyasetçilerin de ilgi alanı içinde değildir.

Beş kömür üretim bölgesinin sınırları içinde 1000 civarında kaçak ocak olduğu tahmin ediliyor. Ocaklarda çalışanlar da, doğal olarak, kaçak çalışıyor. Devlette kayıtları yok. Sosyal güvenceleri yok. Çok düşük ücretlerle çalıştırılıyorlar…

Kaçak ocakların varlığı ya ölümlü bir kaza meydana geldiği zaman farkediliyor veya rastlantı olarak !

Kaçak ocaklarda sürekli kazalar oluyor, ama istatistiklere yansımıyor. Ancak ölümlü kazanın yanısıra yaralı da varsa, o zaman bir rakam ifade edilebiliyor !

Kaçak ocakçılıkla güya mücadele ediliyor: İhbar alınırsa, oraya gidilip dinamit patlatarak ocağın ağzı çökertiliyor, o kadar !

Bu iş, tek tek sinek avlamaya benzeyen bir iş ! Çökertilen ocağın altındaki damara, bu kez bir başka yerden ocak açılarak yeniden ulaşılıyor.

Hiç kimse bataklığı kurutmayı düşünmüyor !

Nasıl kurutulur peki bataklık ?

Çok basit, kaçak ocakların değil, kaçak kömürlerin izi sürülerek !

Kaçak ocaklardan üretilen kömürler bir şekilde ticari dolaşıma giriyor.

Elenmiş-yıkanmış olarak girecekse, bir lavvar girdisi olmak zorunda. Yok tası toprağı ile satılacaksa yine de bir yerlerde depolanması, gerekiyor.

Bunun için de kaçak kömürleri aklayan bir organizasyonun olması gerekiyor.

Şöyle özetleyeceğiz:

Kaçak ocakları değil, kaçak kömürlerin izini sürün, nerelerde ve nasıl aklandıklarına bakın !

Kimbilir kimler ve neler çıkar altından !..

Yeni Ufuk

Haber :