Unutulan gerçek !
Yeni Ufuk’un Görüşü
1990’lı yıllar, Ereğli’nin tarihinde, Erdemir’in özelleştirilmesine karşı verilen mücadele yılları olarak geçer.
Ereğli halkı, o yıllarda birbirine kenetlenip, Erdemir’in özellikle yabancılara satılmaması yıllar süren kararlı bir mücadele sergilemişti.
1994’te Turgut Özal’la başlayan ve 11 yıl süren özelleştirme süreci, sonuçta, AKP iktidarı ile yerli-yerine oturdu, Erdemir 2005 yılında satıldı.
Ereğli halkı öfkeli ve kırgındı; ama, Erdemir’in yabancılara değil, milli bir kuruluşa satılmasıydı. Onlar için teselli olmuştu.
Erdemir, tam 16 yıldır özel sektör.
Gelgelelim, Ereğli halkı ve halkı değişik örgütlerde temsil edenler Erdemir’e hala bir kamu kuruluşu gözüyle bakıyorlar. Erdemir-Ereğli ilişkilerinin zaman zaman gerilimli bir sürece girmesinin nedeni de bu.
Kaldı ki Erdemir,müstakil bir işletme de değil: Değişik sektörlerde şirketleri olan OYAK topluğunun bir parçası.
OYAK Topluluğu ise sonuçta, örneğin KOÇ Topluluğundan farklı bir konuma sahip değil. Her açıdan özel bir topluluk…
Ama Ereğli’deki Erdemir algısı, belirttiğimiz gibi, altın hissesi hâlâ devletin elinde olan müstakil bir kamu kuruluşu algısı !
Bu yanlışın kafalarda düzeltilmesi gerekiyor öncelikle.
Erdemir’e hatalı bakış, son olarak, işçi alımı konusunda da kendisini gösterdi. Bir takım paranoyal iddiaların ortaya saçılmasına neden oldu.
Şunu sık sık unutuyoruz:
Erdemir’in yatırım, istihdam, ara alımlar, sosyal faaliyetler vb, konulardaki politikalarını sorgulamaya ve dahası dikte etmeye şirketin iç yapısına karışmaya kimsenin hakkı yoktur.
Kent adına ondan çeşitli talepte bulunabiliriz, demokratik kurallar çerçevesinde, örneğin eleştirerek baskı bile yapabiliriz; ama, ona bir şeyi dikte edemeyiz; paranoyal teorilere alet edemeyiz.
Özel sektördür !
Bunu iyice kavradığımız zaman, Erdemir’e bakış açımız da değişecek ve ilişkiler daha düzgün ve rasyonel bir platforma taşınacaktır.
Yeni Ufuk
Haber :